فرانکی بارنر تا زمانی که شغلی عالی که متناسب با بیماری وسواسش بود، پیدا کند زندگی مشقت باری داشت. اکنون می توانست به عنوان نظافتچی، خانه مشتریانش را برق بیندازد و پول دریافت کند و حتی دردهایش پرارزش محسوب شوند!... به محض اینکه چشمش به خانه رز بیلی افتاد، می دانست که باید آن را داشته باشد، مهم نبود که چطور. اگر جای جدیدی برای زندگی پیدا نمی کرد، به کلی عقلتش را از دست می داد.