آیین بودا

آیین  بودا

آیین بودا

برادلی هاوکینز و 1 نفر دیگر
3.0
1 نفر |
1 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

0

خوانده‌ام

2

خواهم خواند

1

این توضیحات مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب می‌باشد.

دین ها از عناصر مهم شکل دهنده ی فرهنگ ملت ها در طول تاریخ بوده اند و آشنایی با آن ها در واقع آشنایی با بخشی مهم از فرهنگ و تاریخ فرهنگی بشریت است. کتاب حاضر ضمن شرح چگونگی پیدایش و تحولات تاریخی دین بودا و گسترش آن در آسیا، به معرفی وجوه مختلف آیینی و اعتقادی پیام و طریقت بودا پرداخته، موقعیت این دین در جهان معاصر را نیز بررسی می کند.

یادداشت‌های مرتبط به آیین بودا

          کتاب دین بودا، اثر برادلی هاکینز، توصیفی کوتاه و مختصر از مذهب بودیسم است. این کتاب با گاهشماری از این دین آغاز می‌شود که با ارائه سال و واقعه از ولادت بودا در 560 قبل از میلاد تا تاثیر ملی‌گرایی راهبان بودایی بر جنگ‌های داخلی سری‌لانکا در سال 1980 را شامل می‌شود. سپس در فصول متعددی به معرفی این دین و مذاهب آن می‌پردازد و در جهان معاصر نیز آن را واکاوی می‌کند. 
در ابتدا، با توصیفی از مفاهیم اصلی دین بودا، مانند سمسارا، نیروانا، سانگها و ... آغاز می‌گردد. او سمسارا را به عنوان چرخه‌ی مادام‌التکرار مرگ و نوزایی تعریف می‌کند. چرخه‌ای پر از رنج و درد که انسان در آن می‌میرد و دوباره در شکلی دیگر زاده می‌شود. سمسارا همان مفهومی است که ما به آن تناسخ می‌گوییم. ریشه این اعتقاد از ایده "زندگی تماما درد و رنج است" بیرون آمده که بوداییان بدان اعتقاد دارند. بخش بزرگی از آنچه دین بودا را شکل می‌دهد تلاش برای جلوگیری از تکرار سمسارا یا همان چرخه مرگ و زندگی است که در مذاهب مختلف این دین دیده می‌شود. آنچه تحت عنوان نیروانا ، می‌شناسیم و یکی از مفاهیم اصلی بودیسم می‌باشد، حاکی از تلاشی در جهت متوقف کرده سمسارا است. 
نیروانا که با لغت آرامش ابدی، معنا می‌گردد، مرحله‌ای است که اگر راهبان با مراقبه بدان دست یابند، چرخه مرگ و زندگی متوقف شده و پس از مرگ دیگر مجددا زاییده نخواهند شد. 
پس از ارائه توضیحی مفصل از تفاوت مذاهب مختلف در این دین، نویسنده کتاب به سراغ وضعیت بودیسم در کشورهای بودیسمی جهان معاصر می‌رود و به بررسی وقایعی می‌پردازد که سرچشمه آن تعصب و خشونت‌طلبی است. با این‌حال نویسنده شدیدا معتقد است که دین بودا، یکی از صلح‌جو ترین ادیان بشری است و هیچ‌گونه خشونتی نه علیه انسان و نه علیه حیوانات و نه حتی علیه طبیعت یا هرموجود زنده‌ی دیگری در بطن مفاهیم و آموزه‌های این دین قرار نگرفته است. آنچه از خشونت و تعصب در وقایع مرتبط با کشورها و ملل بودایی می‌بینیم نیز پدیده‌ای است که می‌توان نوعی انحراف یا استعمار به شمار آورد.

        

1