آگوستین قدیس به مدت نُه سال پیرو کیش مانویت بود و با زیر و بم اندیشه   ها و ضعف   هایشان آشنا گشت.او پس از مسیحی شدن آثار زیادی در نقد مانویت نوشت و در این بین توجه ویژه   ای به نقدهای آنان بر کتاب مقدس داشت.این رساله یکی از آثاری   ست که او مستقیم با مانویت روبرو می   شود و رویکرد تفسیری، اعتقادی آنان مورد نقد قرار می   دهد.