کتاب حاضر چشم اندازی به رشادت های  72 غواص کربلای اروند دارد. روایت این حماسه، دقیقا منطبق با واقعیتی است که در شامگاهان چهارم دی ماه سال 1365 در منطقة عملیاتی کربلای 4 اتفاق افتاد. این داستان واره برگرفته از خاطرات بازماندگان آن حماسة عاشورایی از جمله جانباز «کریم مطهری»، «آزاده حاج محسن جامه بزرگ»، «حمید تاجدوزیان»، و سه تن از یادگاران بازگشته از اسارت گردان غواصی لشگر انصارالحسین (ع) است. در یکی از خاطره ها آمده است: «اردوگاه غواصان لشگر 4 در نزدیکی مسیر آب سد «گتوند» که سمت شوشتر می رفت قرار داشت، کریم مطهری 12 نفر از تیپ نیروی دزفول را جدا کرده و به لشکر خود آورده بود. در بین آنها جوان هفده، هیجده  سالة طلبه ای وجود داشت که هم می جنگید، هم درس می داد، با وجود او بچه ها به نماز اشتیاق شدیدی پیدا کرده بودند».