از میان شیشه از میان مه اولین کتاب علی خدایی (1337)است که برای نخستین بار سال 1370 منتشر شد و این داستان نویس خاص را به ادبیات ایران معرفی کرد.سال ها نایاب بودن این کتاب و شهرت بیشتر داستان هایش که در بسیاری از آنتولوژی های داستان ایرانی بازنشر شده اند خدایی را بر آن داشت که بعد بیست و پنج سال به انتشار مجدد این کتاب رضایت دهد.جهان داستان های خدایی ترکیبی است از حسرت ها و زمان و مردگان بسیاری از قهرمان های او ناگهان در هجوم خاطرات،رنگ ها و بوم ها خود را بازمیابند و درگیر روایت می شوند احساس امنیتی که از این جهان شاعرانه ی باران زده برمیخیزد در عین دل ربایی حاوی تلخی زمان و آگاهی به کهن سالی است.خدایی را یکی از بهترین داستان کوتاه نویسان ایران در سی سال گذشته می دانند و این صفت نشان میدهد که هریک ار آثارش با چه وسواس و دقتی نوشته شده اند.این نویسنده ی اصفهانی در داستان های دوازده گانه ی این کتاب از رد باران بر حافظه ی انسانش روایت میکند.