ادعای اصلی کتاب حاضر این است که یک اندیشه واحد با نیروی بیان کن عظیم، روحبخش همه آثار برلین است. این اندیشه، یعنی پلورالیسم ارزشی، می گویند ارزشهای غائی بشری عینی اما مختلف هستند و این اختلاف فرو ناکاستی است. پیامد این اندیشه برای فلسفه سیاسی این است که تصور جامعه کاملی که در آن همه آرمانها و خیرهای اصیل به دست آید نه تنها اوتوپیایی، بلکه ذاتا ناساز و متناقض است، به گفته نویسنده کتاب، لیبرالیسم برلین لیبرالیسمی رواقی و تراژیک است که کشمکش و تضاد را میان ارزشهای ذاتا رقیب اجتناب ناپذیر، و خسران را جبران ناپذیر می داند.

اندیشه سیاسی برلین چون در امیدها یا توهمات لیبرالیسمهای زمانه ما و لیبرالیسمهای گذشته در مورد امکان سازگاری آزادیها و برابریهای بنیادین شریک نیست، در واقع حیات مجددی به سنت فکری لیبرال می دهد.