نویسنده ی کتاب که به خاطره نویسی علاقه ی خاصی دارد با خود قرار می گذارد خاطرات فرزند اولش را از بدو تولد تا زمانی که فرزندش بتواند قلم به دست بگیرد به نیابت از او بنویسد. نشان به همان نشانی که نوشتن خاطرات یک پسر (و بعدها دو پسر) به صورت یک وظیفه ی مادام العمر بر عهده ی پدر باقی می ماند.
این کتاب، بخشی از خاطرات هفت سال اول زندگی پسر بزرگ تر نویسنده (از 1361 تا 1368) را در بر می گیرد. خواننده خواهد دید که نویسنده با «همدستی» همسرش با یک تیر چند نشان زده؛ یعنی نه تنها خاطرات پسرش، بلکه به صورت زیر پوستی گوشه هایی از خاطرات مشترک خانواده و روزگار پرتب وتاب شان را نیز به رشته ی تحریر کشیده است.