کتاب حاضر ذیل سه بخش اصلی با این عناوین تدوین شده است" :تجربه دینی و تقسیمات آن"، "تجربه گرایی دینی "و "تجربه و تفسیر دینی ."نگارنده بر این  باور است که "تجربه دینی "از دو منظر قابل بررسی است، "معرفت شناختی "و  "پدیدار شناختی" ."در قسم دوم ـ که مبحث اصلی کتاب محسوب می شود ـ تقسیم  تجارب دینی، بیان ویژگی های آن ها، ارتباط آن ها با گوهر دین، اعتقادات و تعالیم  دینی (شامل احکام و اخلاق) محل بحث است ."نگارنده با توجه به پدیدارشناسی  تجربه دینی، آرای نظریه پردازان این دیدگاه نظیر :شلایر ماخر، آلستون، پرادفوت،  اتو، اشیس و ویلیام جیمز را نقد و بررسی کرده است .وی در فصل نخست که  "تجربه دینی و تقسیمان آن "عنوان گرفته به بحث درباره مبادی تصوری و برخی  مبادی تصدیقی پرداخته، تعاریف و تقسیمات تجربه دینی را ذکر کرده است . در فصل دوم، مطالبی درباره ارتباط گوهر دین و تجربه دینی فراهم آمده است . در این فصل تجربه دینی به صورت عام به نظریاتی اطلاق شده که گوهر دین را نوعی  تجربه می دانند .نگارنده در این فصل، دلایل اثبات این مدعا که گوهر دین  نوعی تجربه است، بررسی و ارزیابی می کند .در فصل سوم با طرح مباحث معرفت  شناختی تجربه دینی، این اصل معرفت شناختی که "تجربه بدون تفسیر ممکن نیست " بررسی و ارزیابی می شود .