کتاب حاضر، داستان فروپاشی زندگی مردم چین طی انقلاب فرهنگی مائو تا حادثه کشتار میدان تیان آنمن است. در این دوره، کنده شدن از عزیزان و دربستگی ها، جدا افتادن در روستاهای دوردست و نامرئی شدن پشت شغل های یکنواخت و همگانی در کارخانه ها سرنوشت میلیون ها چینی بود. در ذهن شخصیت های اصلی رمان، که زمانی آهنگسازان و نوازندگان کنسرواتوار شانگهای بودند، موسیقی باخ و شوستاکوویچ و راول همچنان جاری است، اما بخشی اساسی در وجودشان خاموش شده. در بیرون تنها سکوت مانده است و مرگ و پوسته ای خالی از شور. داستان با پس وپیش رفتن در زمان تصویری تکان دهنده از حوادث و وقایع چین دوران مائو و زندگی پنهان مردم را تحت شدیدترین سرکوب ها ترسیم می کند.