اگر با نگاهی تیزبین، اشعار غنایی را بررسی کنیم متوجّه می شویم تا چندی پیش، عاشق همیشه مرد بوده است. حتّی اگر زنی شعر را می سرود از نقاب مردانه برای بیان سخنان عاشقانه اش بهره می برد. چنان که پیداست در این چند دهة خیر، رابطة عاشق و معشوق اندکی دچار تغییر شده است. از نمونه های شعر نو، کم تر جفای معشوق و اصرار عاشق دیده می شود. در مجموعة حاضر سعی شده منتخبی از شعرهای عاشقانة فارسی از شاعران مختلف اعمّ از کلاسیک و نو فراهم آید.