آن­چه در ادیان آسمانی به ویژه اسلام و مسیحیت مورد قرار گرفته است انسان است. توجه به کرامت انسان برای حل بسیاری از مشکلات آدمی در حوزه اندیشه و عرضه عمل و نیز در زمینه­های مختلف و ابعاد گوناگون کاربرد بسیار دارد. انسان­شناسی یک بحث بین رشته­ای است که در علوم انسانی- دین­شناسی، فلسفه و کلام، عرفان و...اهمیت بسیار دارد و تاثیر آن به لحاظ آثار عملی در تعلیم و تربیت، تعالی انسان، معنویت و...انکار نشدنی است. از این رو توجه به مساله کرامت نیز در انسان­شناسی یک بحث مبنایی و اساسی است که دارای ابعاد و آثار گوناگون سیاسی، حقوقی، اجتماعی، فلسفی و کلامی، فرهنگی و...می­باشد. حال این سوالات پیش می­آید که آیا موضوع کرامت در هر دو دین به یک معنا مورد توجه قرار گرفته یا مختلف است؟ در این صورت نقاط مشترک چیست . تفاوت آن­ها در چه زمینه­ای است؟