کنار آبگیر کوچکی ماهی های کوچک به نام های «لپ گلی»، «خال خالی» و «تپلی بی خیال» زندگی می کردند. روزی آنها هنگام بازی متوجه شدند که سایة دو صیاد روی آب افتاده است. دو صیاد تصمیم گرفتند که ماهی ها را صید کنند و برای ناهار بخورند. لپ گلی خیلی زود از یک راه سخت خود را نجات داد. خال خالی و تپلی فکر می کردند فرصت دارند، اما خیلی زود تور صیادان برای گرفتن آنها به زیر آب آمد. خال خالی به بیرون آب پرید و هنگامی که دو صیاد بر سر این که ماهی مال کدامشان است جر و بحث می کردند، تپلی فرار کرد و خال خالی نیز از فرصت استفاده کرد و به جمع دوستان خود پیوست. اما آنها می دانستند که همیشه پایان ماجرا به نجات آنها ختم نمی شود و ممکن است بر اثر تنبلی صید صیادان شوند. این کتاب مصور شمارة پنج از سلسله داستان های کلیله و دمنه به صورت شعر کودکانه برای کودکان گروه سنی «ب» به نگارش درآمده است.