رولد دال یکی از برجسته‌ترین نویسندگان کودک است. کتاب‌های او برخلاف حتی کتاب‌های امروزی حس و حالی ترسناک و کاهاً بدآموزی دارد. 
کتاب‌های بزرگ‌سالش هم همین طور است. یک جور طنز تلخی در همه داستان‌هایش است و البته یک جور حس بدی حین خواندن داستان‌ها داریم. بعضی از داستان‌های فضای فانتزی دارد ولی خیلی شبیه واقعیت است. مثلاً در یکی از داستان‌ها مردی نقاشی خیلی مهمی را روی پشتش خالکوبی می‌کند و حالا ارزش خودش خیلی زیاد است. 
هر داستان او روند مشابهی دارد اما باز هم پایان داستان‌ها غافلگیرکننده است.
        

          داستان‌های رولد دال در این کتاب هم خوشخوان، جذاب، ساده و در پایان تکان‌دهنده هستند. اگر دلتان برای داستان به معنایی که از قدیم و شاید از کودکی می‌شناختیم تنگ شده و دنبال فرم و پیچیدگی‌های روایی و پیام اخلاقی و ... نیستید و دلتان داستان می‌خواهد قطعا رولد دال یکی از بهترین گزینه‌هاست و چه بسیار که ما داستان‌نویسانِ در آغاز راه باید از او بیاموزیم.
کتاب در ترجمه مشکلاتی داشت اما در کل خوشخوان و روان بود و مشکل جدی ایجاد نمی‌کرد. عینا در ویراستاری هم این طور بود. بسیاری غلط‌های تایپی یا جا افتادن کلمات یا مشکلات نگارشی در کتاب بود که قاعدتا اگر کتاب ویراستاری شده بود نباید این اشتباه‌ها به چاپ ره پیدا می‌کرد. با این همه شیرینی جهان داستانی رولد دال آن اندازه هست که   این‌ها به چشم نیاید. شک ندارم که هر از گاه دلم برای خواندن داستان‌های رولد دال تنگ خواهد شد :)