تفکر درباره آینده و حوادث آن سابقه تاریخی در خودآگاهی بشر دارد. به آن گونه که مردم همه عصرها همواره مشتاق آگاهی از آینده خویش بوده اند. این میل طبیعی به تدریج جای خویش را به ضرورت شناخت آینده در دوران معاصر داده است. آینده و بینش درباره آینده به دلیل عدم قطعیت های نهفته در آن، برای اکثر مردم بی معنی یا حداقل نایافتنی می نماید. عدم قطعیت یا عدم حتمیت در نگرش مردم به آینده است که عمومی شدن آینده پژوهی را سخت می کند. در کتاب حاضر آینده نگاری و آینده نمایی انقلاب اسلامی مورد مطالعه قرار گرفته است.