نمایش نامة «آب حیات» اثری تخیلی و تمثیلی مبتنی بر قصه های عامیانة همة ملل است. داستانی که بن مایة آن، انسان است در برابر مرگ و امید به جاودانگی. داستان او، داستان مسخ انسان است؛ مسخ انسان های بد و زیاده طلب و دروغ گو که به سان سگ و خوک اند. همچنین داستان قدرتمندان است که به هر حال روزی، روزگاری بر وفق مرادشان نمی چرخد و در نهایت درمی یابند که با دیگر انسان ها تفاوتی ندارند و حداقل در برابر مرگ با همة آنها یکسانند و آب حیات، تا دروغ بر جهان حاکم باشد، دست نیافتنی است. این نمایش نامه با استفاده از باورها و آرزوهای عامة انسان ها با زیبایی کلام شاعرانه بر ناخودآگاه خواننده و تماشاگر می نشیند و در قالب قصه از موعظة مستقیم پرهیز می کند و در عین حال جزء آثار آموزشی الی ویه  پی است. نمایش نامه با 13 شخصیت پدر، آنه، سگ، پوئینه، خوک، بنژامن، گدا، فرشته، شاهزاده خانم، شیر، شاهی که قحطی تاجش را به یغما برده، شاهی که جنگ تاجش را به یغما برده و باغبان قابل اجرا است.