کتاب حاضر جلد چهاردهم از مجموعة «مفاهیم اجتماعی» است که در آن پیدایش و تثبیت تفکر ساختار اجتماعی حول سه جنبة «ساختار نهادی»، «ساختار رابطه ای» و «ساختار جسمیت یافته» بررسی شده است. در این راستا کاربردهای متوالی واژة «ساختار» که به بهبود تدریجی معنای آن و سپس کاربردش در رشتة نوظهور «جامعه شناسی» در سدة نوزدهم منجر گردیده، شرح داده شده است. در ادامه شیوه های بررسی این ایده ها در آثار «اسپنسر» و «امیل دورکیم» بررسی گردیده است. همچنین در کتاب دیدگاه هایی بررسی شده که به تلاش در جهت بازنمایی عمق هستی شناختی یا سطوح اجتماعی آن می پردازند. این دیدگاه ها حول سه چارچوب مفهومی دسته بندی شده است: زیربنا/ روبنا» نظام/ خرده نظام و «میدان های اجتماعی». مطالعه این کتاب به دانشجویان جامعه شناسی، انسان شناسی، تاریخ و... توصیه شده است.