یونسکو فیلسوفی است که هستی انسان را بررسی می‌کند و در این بررسی زندگی او را به نگارش درمی‌آورد. وسیله‌ای که یونسکو برای بیان نتیجه جستجوهایش انتخاب کرده، نمایشنامه است. او سرگردانی و دربه‌دری خود را از درامی به درام دیگر دنبال می‌کند و از تئاتر خود برای یافتن معماهای ذهنش جستجوی فلسفی می‌سازد. یونسکو در هر اثرش مشکلی جدید می‌آفریند و روش خود را از اثری به اثر دیگر تغییر می‌دهد. چنان‌که از جواب‌های پوچ و توخالی «آوازه‌خوان طاس» تک‌گویی‌های غنایی «قربانیان وظیفه» فاصله‌ی زیادی وجود دارد. این کتاب با یادداشتی از مترجم آغاز شده، آن‌گاه به «فنون عملی تئاتر یونسکو» پرداخته که تعریفی از سبک درام‌نویسی مدرن است و پژوهشگران تئاتر را با اصول تئاتر نو آشنا می‌کند و شامل مباحثی چون حرکت نمایشی، زبان، بازی نمایشی، جستجوی سورئالیستی که ترجمه و تلخیصی است از کتاب پرزانس لیترر، کلود آباستادو است‏. سپس آثار اوژن یونسکو و گاه‌شناسی زندگی و آثار اوژن یونسکو و در پی آن شبه درام «قربانیان وظیفه» آورده که در فوریه 1953 در تئاتر کارتیه‌ی لاتن در نمایشی از ژاک مولکر به اجرا درآمد.


کتاب ماه ادبیات، سال یکم، شماره‌ی یکم.