هر روز که از حضورم در بطن آن لحظات ناب معنوی و در کنار آن اسوه های ایثار و خلوص می گذرد و حسرت از دست دادن ثانیه هایش جان و دلم را می خراشد، با خودم می گویم شاید شنیدن همین خاطرات نیم بند هم، شنوندگانی داشته و یا شنیدنش برای لب تشنگان جنگ ندیده ی نسل امروز شنیدنی باشد؛ یا حداقل برای خودم ادای تکلیفی باشد در جهت انتقال بخشی از ناگفته های کتاب قطور حماسه ی دفاع مقدس به نسل های بعد.خلاصه در یک کلام، نوشتم تا:(اگر دلتنگ شدم بخوانم و اگر رفتم بماند.)