این کتاب رو سال ۸۹ با پدرم از یه نمایشگاه کتاب خریدم و اصلا نمی‌دونم چرا این انتخاب رو کردم. شاید چون اسم شاملو برام "آشنا" بوده.
از اون سال سه، چهار دفعه خواستم شروع کنم به خوندن، ولی مقدمه رو نفهمیدم. واقعا نمی‌فهمیدم چی میگه.
بعد از یازده سال باز هم سراغش رفتم، و الان می‌فهمم عجب مقدمه ای داره! عجب شاملو آدمی بوده! عجب خوب نقدی نوشته!
همه کتاب یه طرف، مقدمه مترجم هم یه طرف.

در مورد کتاب:
کلا کتاب کسل کننده ایه. زندگی نامه یه فرد بی احساس رو شرح میده که اتفاقا مطابق با یکی از افسران نازی هست.
اینکه نویسنده سعی داره از این فرد قهرمان بسازه رو درک نمیکنم. اینکه توجیه کنه راه دیگه ای جز این مسیر نداشته. اون قسمت هایی که راجع به اردوگاه مرگ بود و آمار و ارقام میداد واقعا تهوع آور بود. در کل اطلاعات عمومی خوبی بود، ولی کتاب خوب نه.
        

          کتاب بسیار خوش خوان ، روان و نثر کمی عجیب و با نمک . صد البته مضر برای سلامت روح و روان . آشنا شدن با شخصیت رودولف این داستان واقعی قطعا آسیب هایی به روان خواننده وارد می کند . از طرف دیگر مهمترین چشم اندازی که جلوی چشم مخاطب می گذارد این است که  به همان قاعده که صعود انسان را حد و نهایت و غایتی نیست سقوطش هم واقعا محدود نمی شود . 
یادآوری می کند که کسی که دو نیم میلیون انسان را کشته قطعا کودکی و پدر و مادر  و زن و فرزند هم دارد . حتی جای دلسوزی دارد .