«اما»، دختر آسیابان در فضایی زندگی می کند که نگاه حقیرانة جامعه و مخصوصا پدرش به او اجازه نمی دهد با وجود داشتن توانایی های قابل تحصین، خود را بیرون از خط و مرزهای جنسیتی که برایش کشیده شده، ببیند و باور کند. او یک دختر جوان است، اما حتی اجازة عاشق شدن ندارد. مردان زندگی او، او را به هیچ  گرفته و به شعور او توهین می کنند. «اما» در طول زندگی خود، از تبعیض ها و خواسته  نشدن ها رنج برده است و پدر که انتظار پسری به جای اما را داشته، ناکامی و بغض این نداری را در بی توجهی، بی مهری و جفاپیشگی نسبت به «اما» تسکین داده است. «اما» با تمام این رنج ها و موانع با رفتارهای غلط دوران خود مبارزه می کند و برای وارث آسیاب بودن، شایستگی های خود را اثبات می کند و با بینش و افکار مردمحور زمانه مبارزه می کند. اما در نهایت جامة زورمند و مسلط موفق می شود، ریشة باورهای او را بسوزاند، زیرا با آمدن وارثی مذکر به آسیاب، او نفس راحتی می کشد و رسالت خود را برای تحویل میراث پدربزرگ به فرزندی مذکر از نسل خود به پایان می رساند.