اثر حاضر پژوهشی است درباره علل تاسیس و گسترش مدارس جدید در عصر قاجار، همچنین معرفی بانیان و پیشروان آن ها که در شش فصل سامان یافته است .در فصل اول نگارنده دگرگونی های اجتماعی و فرهنگی ایران و غرب در روزگار قاجار را شرح و ارزیابی می نماید .در فصل دوم شیوه آموزش عمومی در دوره قاجار را تشریح کرده در این خصوص به مکتب خانه ها و آموزش مکتب خانه ای اشاره می کند .وی در فصل سوم زمینه های فکری تحول نظام آموزشی و پیدایش مدارس جدید را مطرح می سازد و از این منظر سه عامل را ارزیابی می کند1 :ـ آشنایی با فرهنگ و تمدن و نهادهای آموزشی اروپاییان، 2ـ روزنامه ها و گسترش مدارس جدید، 3ـ نوآوران و پیشگامان مدارس جدید(نظیر :امیرکبیر، آخوندزاده، ملکم خان، طالبوف، سیدجمال الدین اسدآبادی، امین الدوله و میرزا حسن رشدیه) .در فصل چهارم نقش و تاثیر انقلاب مشروطیت در گسترش مدارس جدید بررسی می شود .فصل پنجم به معرفی مدارس جدید در ایالات و ولایات و شهرهای مختلف در دوره قاجاریه اختصاص می یابد .نویسنده در فصل ششم نتایج اجتماعی و سیاسی و اموزشی گسترش مدارس جدید در دوره قاجار را نقد و ارزیابی می کند .کتابنامه، فهرست راهنما و فهرست اعلام در انتهای کتاب آمده است .