در پژوهش دامنه‌دار«گفت‌و گوهای توسعه» کوشش بر این است تا بین صاحب‌نظران ایرانی که در حوزه توسعه بطور منظم اندیشیده و قلم زده‌اند، گفت‌و گوهایی در انداخته شود و در این مسیر، با تدوین روایت هر یک از آن‌ها از مساله توسعه در ایران، هم به شکل گیری گفتمان توسعه در ایران یاری شود و هم با مدون نمودن و مفصل‌بندی نقادانه آثارشان، بسط و ترویج اندیشه‌ورزی مساله محور و ارائه راهکار در حوزه توسعه ملی ممکن شود. زین روی اولین جلد حاصل این پژوهش:«روایت محمود» بیانگر عصاره دیدگاه‌های محمود سریع القلم درباره مساله توسعه در ایران است.
سریع القلم مطلق گرایی و ایدئولوژیک‌اندیشی نخبگان پس از مشروطیت تا به امروز را، عامل اصلی عدم همکاری و تفاهم آن‌ها با یکدیگر می داند که باعث شده هیچ‌گاه سهم منصفانه‌ای از قدرت و مدیریت میان نخبگانی با دیدگاه‌های متنوع و متکثر توزیع نشود و در نتیجه باب منازعه بین آن‌ها گشوده بماند. بنابراین نقطه عزیمت توسعه ایران از دیدگاه سریع القلم، اجماع نخبگان است که در این کتاب، در باب چگونگی تحقق و عملیاتی شدن این راهبرد کلی، شرحی نقادانه بر اندیشه سریع القلم ارائه گردیده است برای گذر از توفان‌های سهمگین آینده پیش‌رو.