وای... بلاخره رسیدیم. چقدر هوا خوب. ووو... چه سگای خوشگلی، چه روزیه امروز. چقدر جالب داره می شه ماجرا. یک آقا با یک سگ خوشگل داره از روبرو می آد. محال بذارم از کنارمون رد بشن. می خوام باهاش ارتباط برقرار کنم. دارن نزدیک و نزدیک تر می شن... خیلی نزدیک... .-سلام... گفتم سلام.سگ آقای رهگذر ایستاد و با ناز گفت:-خوب سلام.-چرا اینقدر با ناز جواب سلام می دی؟-صداتو واضح نشنیدم. اینقدر هر روز به من سلام می دن سگای نر که دیگه جواب دادن به همشون خسته کننده شده واسم.-هر روز پارک می یایی؟-بله، یعنی تقریبا.تو دلم گفتم خوش بحالش. چقدر خوبه که هر روز مبپی آد پارک. کاش می شد منم هر روز می یومدم... .-عجیبه، چون منم هر روز می آم پارک اما اولین دفعه اس که می بینمت. ممکنه قبلا دیده باشم تورو... اما چون هر روز سگای ماده ی زیادی می بینم، حتما قیافت از خاطرم رفته... .-فکر نمی کنم قیافه ی منو هیچ سگی از یاد ببره... .