۳۱ شهریور ۱۳۵۹، ارتش صدّام از مرزهای ایران گذشت. آنها از فکّه تا پل نادری، کیلومترها از خاک ایران را اشغال کردند. آن روزها برای خیلی ها باورش سخت بود که دو سال پس از آن هجوم سنگین، نه تنها عراقی ها مجبور می شوند تمام زمین های اشغالی را رها کنند که مجبور می شوند مقابل فکّه موانع پیچیده ای ایجاد کنند تا جلوی پیشروی ایرانی ها را بگیرند. رزمندگان بسیاری در فکّه شهید شدند تا در تاریخ ثبت شود که ایران انقلابی، اشغالگری را برنمی تابد. سال ها بعد بازماندگان جنگ در فکّه قمقمه هایی یافتند که پر از آب بود؛ قمقمه هایی تشنة لب های شهیدان فکّه، رزمندگانی که آسایش را از ارتش صدّام گرفته بودند. هشتمین شماره از مجموعة کتاب راوی به ذکر راویانی از فکّه به همراه اطّلاعات جغرافیایی و تاریخی منطقه، روزهای جنگ، خاطرات و دیدگاه های داخلی و خارجی نبردهای مهم این منطقه به چاپ رسیده است.