سبحان ده ساله است و دو سه سال است که تابستان به مزرعه عمویش می رود. عموی سبحان یک مزرعه توت فرنگی دارد. او برای خرگوشی که به محصول او آسیب می رساند تله گذاشته است. سبحان این خرگوش را برفکی صدا می کند و می‌خواهد خرگوش را نجات دهد... 
داستان درباره‌ی محیط زیست و حفظ حیات جانوران است.زبان و فضای داستان طوری است که به درد مخاطب ۶ تا ۹،۱۰ سال می‌خورد. ولی شخصیت داستان برای حل مشکل سراغ جستجو در نت می‌رود، به فیلم خاصی اشاره می‌‌کند و دسترسی به یک آرشیو فیلم دارد که تمام نمی‌شود. این موارد  راهکارهایی است که به درد گروه مخاطب نمی‌خورد. به عبارت دیگر یک داستان بچه‌گانه با راهکاری که مناسب سن مخاطب نیست، حل مشکل می‌کند.
نشان دادن زیبایی‌های طبیعت،حفظ حق حیوانات و تلاش برای یافتن راه حل های متفاوت حل مسئله از نکات مثبت آن است.
زیاده گویی بیش از حد در داستان و دور شدن از خط سیر اصلی،  مشکل اصلی داستان است. شروع داستان کودک و حتی بزرگسال باید از نزدیک ترین نقطه به گره باشد. مخاطب کودک تمایل دارد زود وارد قصه شود. توصیف فضای روستا و روستاییان حدود 13 صفحه از داستان را در بر گرفته است بعد از رسیدن به مشکل اصلی باز زیاده گویی داریم. مثل حضور عمو در خانه و تعویض کانال تلویزیون و امثالهم. نویسنده می‌خواست با نشان دادن بعضی رفتارها و گفتارها از زبان سبحان فضای طنز به وجود بیاورد که این امر محقق نشده است. 
همچنین منطق داستان مشکل دارد. چرا عمو سبحان را از خواب بیدار کرد که او را به شکار خرگوش ببرد؟ چه لزومی داشت سبحان در این عمل همراه عمو باشد که بعد دلخوری پیش بیاید.  پایان داستان جای مناسبی نیست. باید آخرین راهکار ریختن یونجه برای خرگوش باشد. چرا سبحان زودتر به عمو نگفت راه مبارزهبا خرگوش را فهمیده است؟ یا اینکه باید محل یافتن  یافتن راه حل بعد از ماجرای شلیک به خرگوش قرار می گرفت.
طراحی جلد زیبا است. تصاویر داخل کتاب نیز مطلوب و دوست داشتنی می باشد. همچنین جنس کاغذ کتاب گلاسه و با دوام است. هرچند صحافی تعریفی ندارد و بعد از چندین مرتبه خوانش اوراق از هم جدا می شوند.میزان متن در هر صفحه بسیار زیاد است. تقسیم و پارگراف بندی به درستی انجام نشده است.