برقراری صلح و امنیت جهانی و ایجاد و تسهیل همکاری های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی از اساسی ترین نیازها و دیرینه ترین آرزوهای بشر بوده است. اما پیش برد هدف های صلح بین المللی و رفاه عمومی جهانیان بدون تشکیل نهادهایی که این اهداف را دنبال کنند، میسر نبوده است. در این راستا، ایجاد سازمان های بین المللی فراگیر یکی از مهم ترین راهکارها به شمار می آمد. بعد از جنگ جهانی اول، جامعة ملل پا به عرصه وجود گذاشت و علی رغم عدم موفقیت جامعة ملل در حفظ صلح و امنیت بین الملل، تجربة آن برای پایه ریزی بنای سازمان ملل متحد بسیار مفید و کارساز بود. در دورة کنونی، سازمان های بین المللی و در راس آنها سازمان ملل متحد، نقش موثری بر عملکرد دولت ها و در رویه های خرد و کلان بین المللی دارند. نگارنده در این کتاب علاوه بر معرفی کوتاه سازمان ملل متحد نگاهی به اهداف و برنامه های این سازمان و دستاوردهای کلیدی کارگزاری های آن در جمهوری اسلامی ایران دارد.