نمایش در واقع طغیانی علیه نظم موجود است و همه درصدد متقاعد کردن ژاک هستند. سرانجام او تسلیم شرایط فرهنگی، قواعد و اصولی می شود که دیگران گمان دارند آهنین است. اعتراض ژاک، اعتراض مرد جوان خشمگینی است که تسلیم قانون بقاست. او پیش از شوبر، قربانی وظیفه، قربانی لذت است. او شکست خورده، خواسته یا ناخواسته، سیب زمینی های چرب، باورهای سرمایه داری را می پذیرد.