پابلو نرودا در 12 ژوئیه 1904 در پارال .شیلی متولد شد.پدرش کارمند راه آهن بود و مادرش در سن سه یا چهار سالگی پابلو در گذشت. پدر به زودی زنی دیگر گرفت. نرودا بعدا این نامادری را به عنوان فرشته حامی دوران کودکی خود به یاد می آورد.
شعر نرودا شعری است که از همان نخست با مدرنیسم منحط فاصله می گیرد. حواس و چشم او بر واقعیتهای عینی جهان خارج گشوده می شود و به هیچ وجه تصورات ایده آلیستی از جهان پیرامون خود ندارد. او جهان را با شنوایی خود، با لامسه خود و با شامه خود مستقیما احساس و ادراک می کند.
در کتاب بیست غزلواره و یک غم آوا  تمایز نرودا با شاعران مدرنیست چه از لحاظ نحوه بیان و چه از لحاظ محتوای شعر و نیز نوآوری های دیگر کاملا مشهود است.