درک نمی‌کنم این قصه چه پیامی برای کودک داره. انتشارات «آرمان رشد» مدعی‌یه کتاب «نوازش سحرآمیز» مهارتِ نه گفتن رو یاد می‌ده. به‌نظر من ادعای چاخانی‌یه. ماجرای قصه، منطقِ درست‌درمونی نداره.‏
قورباغه‌ای التماس می‌کنه تا دخترک نوازشش کنه. بعد از نوازش، قورباغه تبدیل به شیری می‌شه که به‌ش حمله‌ور می‌شه. بعدش سروکلهٔ یه پریِ موتور‌سوار پیدا می‌شه که دخترک رو پروانه می‌کنه تا بتونه سرِ شیرِ هیولا رو ناز کنه تا شیره دود بشه بره هوا و از دستش خلاص شن. به‌نظرم پری‌خانوم جادوگر هستن که ناشر توی ترجمه مجبور شده پری معرفی‌ش کنه. به‌هرحال داستان که مسخره‌ست.‏

مهارت‌آموزیِ نه گفتن هم ربطی به این قصه نداره.‏