در این نمایش نامه، داستان سه هم رزمی به نام های "بصیر"، "نصیر" و "یدالله" بازگو می شود که هر سه مفقودالاثر شده اند، اما تنها پیکر یکی از آن ها با دو پلاک پیدا شده است؛ پلاک ها مربوط به "بصیر" و "نصیر" است. شب عید با خانواده ی این دو تماس گرفته می شود تا برای تحویل پیکر به ستاد بیایند. این دو خانواده که هر یک خواستار تحویل جنازه هستند، در حال جر و بحث کردن با هم متوجه ی مادر "یدالله" می شوند که سراسیمه وارد آن جا شده و می گوید: این جا، همان جایی است که دیشب در خواب دیده است...