تصاویر کتاب نیز تکنیک جالبی دارند. شخصیت‌های داستانی یک هنرپیشه دارند و در اصل داستان را بازی کرده‌اند و سپس از بازی آنها عکاسی شده است و با قرار دادن فیلتر روی عکسها،کارتونی و نقاشی شده به نظر می رسند. این تکنیک  تصاویر کتاب را زنده‌تر و پویا تر می کنند و مخاطب به واسطه‌ آن احساس نزدیکی  بیشتری نسبت به داستان می کند.
تکنیک طنزی که در داستانها به کار رفته است ،اغراق است. ندانستن و اشتباهاتی که یکی از شخصیت‌ها در اجرای احکام روزمره شرعی دارد،موقعیت‌های خنده‌داری ایجاد می کند. گاهی اوقات هم درگیری و خشونتی که  شخصیت بابک گرفتار آن می‌شود ،باعث خنده می شود. البته در مجموع پنج جلد خصوصا دو جلد پایانی این شدت خشونت در شخصیت بابک تکراری می شود و زیاده روی به نظر می رسد.
در مورد موضوع داستان در یادداشت جلد ۴ می گویم.