شایعه، عبارت است از: «یک گزاره ویژه و گمانی که ملاک های اطمینان بخش رسیدگی در وجود، وجود نداشته باشد که معمولا به صورت شفاهی از فردی به فرد دیگر انتقال می یابد». به نظر می رسد که دو شرط «اهمیت» و «ابهام» در انتقال شایعه، قانون اصلی شایعه را توضیح دهد. بدین معنا که فرمول حدت و شدت شایعه را می توان به این صورت تعریف کرد: «میزان رواج شایعه تقریبا برابر است با حاصل ضرب اهمیت در ابهام موضوع مطروحه در آن شایعه». در این کتاب نحوه ایجاد شایعه با نگاهی به فرآیند زیستی و مکانیزم عمل و عکس العمل فرد در مقابل محرک های داخلی و خارجی مطرح می شود و 33 مطالعه تطبیقی درباره شایعه پراکنی ارائه می شود.