مردم آسیای مرکزی صلح جو بوده و با وجود برخی بحران ها باز هم تمایلات صلح طلبانه داشته و هرگز با تهاجم موافق نبوده اند. حتی در تاجیکستان، جایی که جنگ داخلی سر گرفته بود، با توافق اجتماعی و فرآیند صلح آمیز نظم خودکار، از فاجعه جلوگیری شد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی مشکلات پیچیده ای در خصوص تعیین حدود مرزی بین کشورهای مستقل مشترک المنافع (CIS) به وجود آمد. فرآیند تعیین حدود مرزی به واسطة روش های اجرایی و مذاکرات دیپلماتیک تنها در قزاقستان با صلح و آرامش صورت گرفت. قزاقستان از معدود کشورهای CIS و آسیای مرکزی است که نگرانی های جنگ داخلی و هرج و مرج اجتماعی را تجربه نکرده (تروریسم) افراط گرایی و جدایی طلبی را تاکنون به خود ندیده است. امروزه که خطرات بسیاری امنیت منطقه ای و ملی این کشور را تهدید می نماید تنها به واسطة یک سیاست صلح محور بر پایة مصالحه دو جانبه است که می توان نظام جهانی را حفظ کرد. در کتاب حاضر به چگونگی مواجهة قزاقستان با تهدیدات ناشی از پیوستن به جامعة جهانی اشاره شده است.