یکی از ویژگی‌های داستان‌های اُهنری غافلگیر کردن مخاطبه. با  اینکه بعد از خوندن چندتا داستان مخاطب متوجه این مسئله میشه و آماده‌ی غافلگیر شدن هست باز هم پایان داستان براش غیر قابل پیش‌بینیه. اما این غافلگیری همیشه در راستای پیرنگ داستانه و نویسنده  در طول داستان نشانه‌گذاری کرده. نشانه‌هایی که معمولاً به اونها بی‌توجه هستیم. داستان‌های اُهنری ساده و صمیمی هستن و قصه دارن. بعد از اون خیلی‌ها این سبک رو دنبال کردن. بهش می‌گن داستان‌های لطیفه‌گونه. چون دیگه لذت کشف نداره. اما انقدر خواندنی هستن که میشه بارها خوندشون و لذت برد.