این کتاب به بررسی یک جنبه از جاذبه های این تمدن کهن، که مربوط به باورهای مردم باستان درباره ویژگی های خالق یکتا، یعنی اهورا مزدا است، می پردازد. این باورها در بخشی از اوستا، به نام «هرمزد بیشت» گردآوری شده اند. می توان «هرمزد یشت» را که در آن نام ها و صفاتی برای پروردگار یکتا برشمرده می شوند، نیایش خالق یکتا به حساب آورد. نگارنده برای بررسی هرمزد پشت، ابتدا متن را از روی اوستای «گلدنر» به طور کامل آوانویسی و سپس با توجه به ترجمه ها و نظریات متفاوت ایران شناسان داخلی و خارجی به فارسی برگردان کرده است.