دکتر "تقی زرکش" ـ از مشاهیر علم پزشکی ـ علاوه بر این  علم به واسطه ی ذوق فطری به رشته ی ادبیات و شاعری علاقه داشت و مکنونات درونی خویش را با سرودن اشعار جست وجو می نمود و زندگی را از زاویه ای دیگر فراتر از زوایای معمول می نگریست. در این مجموعه گزیده ای از غزلیات وی تحت عناوینی از این دست به چاپ رسیده است: لاله ی داغ دار، شباویز؛ گرداب گناه؛ لاله ی عشق؛ دل دیوانه؛ بال سوخته؛ بدرقه ی وفا؛ شکوفه ی سیاه؛ غروب جوانی؛ برکه ی بی آب؛ ناسپاس؛ آب کوثر؛ ساحل عشق؛ گل شقایق؛ چشمان خسته؛ ناله ی نی؛ در انتظار باران؛ و عشق پروانه.