کتاب "مبلغان آلمانی در ایران "نوشته "آندرآس والدبورگر "اولین پژوهش مستقل درباره فعالیت میسیونرهای آلمانی است که به زبان فارسی ترجمه شده  است .این کتاب از طرح ها، امیدها و در انتها از یاس "میسیونرهای انجمن  بازل "در فاصله سال های 1832تا 1836میلادی (برابر با 1248تا 1252ه .ق)  در ایران یاد می کند .بخش عمده ای از مطالب این کتاب، بر بازبینی و تحلیل  اسناد باقی مانده از "میسیون بازل، مشتمل برنامه ها و گزارش های میسیونرهای  مقیم ایران و راهنمایی ها و دستورالعمل های وی استوار است" .ویدا همراز " در نقدنامه کتاب می نویسند" :آن چه در متن کتاب از اسناد "میسیون بازل " استخراج شده، به خوبی نشان می دهد که مبلغان آلمانی مستقر در ایران برخلاف  ادعاهای اولیه و تاکید ظاهری میسیون بر شناخت دقیق دین، زبان و فرهنگ  جامعه ای که برای تبلیغ مسیحیت به آن اعزام شده بودند، پیش از ورود به  ایران و نیز پس از آن نتوانستند بر پیش داوری های خود درباره مسلمانان  و ایرانیان غلبه کنند...و در بعد اجتماعی نیز میسیونرهای بازلی نتوانستند  آنچه تبلیغ می کردند، در عمل به مرحله اجرا درآورند...در واقع مبلغان آلمانی  نمی توانستند احساس متفاوت مردم ایران را نسبت به اروپاییان و مسیحیان بومی  ایران از یکدیگر تفکیک کنند ."کتاب حاضر عمدتا به بررسی این نکته اختصاص  دارد که میسیون تحت چه وضعیت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی توانسته است، در  کشوری به فعالیت مشغول شود که اسلام در آن نیروی حاکم است .کتاب طی سه  فصل کلی به این شرح سامان یافته است" :ایران و منطقه قفقاز (ایران، توسعه  طلبی روسیه و انگلستان، ایران در دهه 1830)، "میسیوتری در ایران 37ـ "1833 (اولین مرحله ورود به کشورهای اسلامی، آغاز میسیونری ایران، آغاز تبلیغ  در تبریز، طرح تشکیل میسیون کردها، اوج تبلیغات مذهبی در ایران در 1835،  سرانجام میسیونری در ایران) و "میسیون بازل و دنیای مشرق زمین ."