نخستین شاعری که توانست شعر آمریکا را از سلطه ی دیرینه  ی شعر انگلیس برهاند و به آن هویت بخشد "لانگ فلو" ـ از معروف ترین شاعران گروه Fireside یا کنار آتش ـ بود. در قرن نوزدهم خانواده ها، اشعار آن ها را شب ها کنار آتش بخاری می خواندند و گرمای آتش برای آن ها مظهر آسایش و هم بستگی به شمار می آمد. یکی از مهم ترین آثار او "اونجیلین" یا قصه ای از آرکادیا" است که ملهم از واقعه ای تاریخی است؛ ماجرای دل دادگی اونجلین و گابریل که در روز عروسی به علت شروع جنگ فرانسه و هند، یک دیگر را گم می کنند. دست آورد دیگر شاعران گروه کنار آتش متفاوت بود؛ "لاول"، منظومه های طنز باارزشی آفرید، هولمز، شعرهای کوتاه به یادماندنی خوبی سرود و "جان ویتی بر" با سرودن "برف زده" در سال 1866 شهرت قابل توجهی به دست آورد. طی قرن نوزدهم شاعران سیاه و سفید به نوشتن اشعاری بر ضد برده داری پرداختند. زبان و سبک سرایش شاعران سیاه پوست در مجموع، تقلید صرف از زبان و سبک سرایش شاعران سفید بود. بسیاری از منتقدان قرن بیستم، تاریخ آغاز شعر ناب آمریکا را چاپ کتاب "برگ های علف" از "والت ویتمن" در سال 1855 می دانند. دفتر حاضر پس از ذکر تاریخچه ای از شعر آمریکا، در دو بخش به ترجمه ی سروده هایی از شاعران سیاه و سفیدپوست آمریکا اختصاص یافته که از آن جمله اند: تی اس الیوت؛ آدرین ریچ؛ مریلین کرسیل؛ سام همیل؛ دیوید بیکر؛ کلادمک کی؛ لنگستون هیوز؛ مری ایوانز؛ و هنری دوماس.