در تکاپویی که در آستانه به قدرت رسیدن پهلوی اول، برای چارهاندیشی توسعه نایافتگی ایران صورت گرفت، ایلات و عشایر ایران در معرض اتهام قرار گرفتند که با مرکزگریزی، تمرد، غارت و ستیزههای مداوم ایلی و عشیرهای ایران را دچار عقبماندگی کردهاند. بنابراین در دوره پهلوی اول بر پایه سه اندیشه دولتسازی، ملتسازی و مدرنسازی اقدام به خط مشیگذاری برای ایلات و عشایر کردند و پس از آرامسازی و خلع سلاح، اسکان و سلب قدرت از روسای آنان برای ساماندهی فرهنگی ایلات و عشایر چارهجوییهایی کردند. این کتاب قصد دارد این موضوع را بررسی کند که چه برنامهریزیهای فرهنگی در دولت پهلوی اول برای ایلات و عشایر انجام گرفته و این برنامهها با چه مقاصدی بوده است؟