کتاب حاضر به بررسی نحوه ی عملکرد سیاسی حزب "پان ایرانیست" و جایگاه آن در میان احزاب سیاسی بر اساس اسناد "مرکز اسناد انقلاب اسلامی" اختصاص دارد. این اسنادن که گزارش های شهربانی است، از سال 1330 ش آغاز شده و تا پیروزی انقلاب اسلامی و حتی پس از پیروزی انقلاب اسلامی دربرمی گیرد. این اسناد، اغلب، گزارش درگیری های متعدد طرفداران حزب پان ایرانیست با هواداران حزب توده در سال های آغازین است که جمع آوری آن ها از سوی شهربانی انجام شده است. علاوه بر آن، در پرونده های مربوط به حزب، به مسائل عمده ی حزب، چون گروه ها، بیانیه ها، و اعلامیه ها پرداخته شده است. گفتنی است: "حزب پان ایرانیست، از احزابی بود که پس از تحولات شهریور 1320 تشکیل یافت، ولی آبشخور چنین اندیشه ای به دوران ناسیونالیسم اقتدارگرا و نژادگرای دوران رضاشاه برمی گشت. این حزب در دوران فعالیت خود همواره در راه تحکیم نظام شاهنشاهی کوشید و به خصوص پس از قیام سی تیر و کودتای 28 مرداد گرایش به حاکمیت در میان پان ایرانیست ها به طرز بارزی نمایان گشت. ائتلاف با احزاب دیگر و فعالیت برای ملی شدن نفت تا قیام 3 تیر، مقابله با حزب توده و کوشش در قضایای مربوط به جدایی بحرین از ایران از عمده ترین فعالیت های آن به شمار می رود. حزب پان ایرانیست پس از تشکیل حزب "رستاخیز ملت ایران" انحلال خود را اعلام کرد و بدان ملحق شد".