کارلوس با چشمان درشت قهوه ای رنگ بادامی اش به من نگاه کرد و نجوا کنان گفت: خانم رونیان، من انقلاب و تحولی تازه آغازه خواهم کرد که تا انتهای زندگی ما ادامه خواهد داشت و تو بخشی از آن هستی. او خندید.
.