منظور از پارادوکس دروغگو، معماهایی است که دانشمندان را از یونان باستان تا فیلسوفان معاصر منطق به تامل در خود مشغول ساخته است. این معماها به نظر ساده هستند اما به سهولت نمی توان آن ها را حل کرد. کتاب حاضر شامل دوازده رساله از دانشمندان مسلمان در مکتب فلسفی شیراز (سده ی نهم و دهم هجری) است که به تالیف رساله های مستقل در پارادوکس دورغگو پرداخته اند. این دانشمندان عبارت اند از: صدرالدین دشتکی، جلال الدین دوانی، غیاث الدین دشتکی، شمس الدین محمدخفری و کمال الدین بخاری. دانشمندان شیراز در پارادوکس دروغگو از تاملات یونانیان، منطق دانان مگاری و رواقی به طور غیرمستقیم و نیز آرای منطق دانان و متکلمان مسلمان به صورت مستقیم بهره برده اند. در کتاب حاضر پیش از عرضه ی نظریات فیلسوفان شیراز به رهیافت های منطقی و کلامی و دیدگاه های اندیشمندان در هریک از این رهیافت ها اشاره می شود. در این بخش ها دیدگاه های اشخاصی چون اثیرالدین ابهری، نصیرالدین طوسی، کاتبی قزوینی، ابن کمونه، قطب الدین شیرازی و شمس الدین سمرقندی بررسی می گردد. هم چنین نظریه هایی چون حسن و قبح عقلی و نظریه ی ارسطویی صدق به نقد گذاشته می شوند. در ادامه افزون بر ذکر منابع دانشمندان حوزه ی شیراز و ویژگی های رهیافت کلامی شیراز به معمای جذراصم، رساله ی دوازده گانه معرفی می شوند و متن اصلی آن ها که به زبان عربی است ضمیمه می گردد. بیش تر حجم کتاب به متن اصلی رساله های دوازده گانه اختصاص دارد.