این کتاب مشتمل بر 55 داستان کوتاه به قلم «بهزاد فراهانی»، بازیگر سینمای ایران با عنوان های «عشق آدم ناشی»، «خزائلی نابینا بود»، «عیبی نداشت»، «زنده باد مطرب آبادی ما»، «شقایق و کنت آلزاس»، «احمد لوک زن می خواهد»، و...    است. در داستان «یادگاری بر سینه آب انبار» می خوانید: «آب تهران از طریق جوی های داخل کوچه ها به وسیله میراب ها به  آب انبار خانه ها می آمد و مصرف غیرآشامیدنی داشت. آب مصرفی آشامیدنی را در هر محل با گاری یک اسبی که تانکر کوچک روی آن نصب کرده بودند می آوردند و سطلی پولش را می گرفتند. کوچه های بن بست رنج خود را داشت. سطل آب ۱۸ لیتری را باید با هِن هِنِ  کودکانه ۵۰ متر می آوردیم و تحویل می دادیم تا...».