مامان در اتاق را قفل کرد و پرده ها را کشید. و گفت: «داره خنک می شه هوا، نیست؟!» لب هایش خنده ی کوچکی کرد. با آن لب های گوشتالویش شبیه جادوگرهایی بود که قبل از خوردن بچه ها از رویای لیسیدن استخوان ها خنده شان می گیرد.
تق تق تق
«چونه ام» 
مامان داد زد: دوباره چیه؟ برو بخوال دیگه بچه»
چونه گفت: «منم! چونه! در رو باز کنید!»