عنصری احتمالاً بزرگترین مدیحه‌سرای (چاپلوس
        

          دکتر محمد دبیرسیاقی که بیش از هفت دهه به فعالیت حرفه‌ای در حوزه‌ی زبان و ادبیات فارسی پرداخته است، در دهه‌ی شصت شمسی به تصحیح و توضیح دیوان عنصری بلخی همت گماشت و ازهمین‌رو شایسته‌ترین فرد برای برگزیدن اشعاری از زندگی او برای یک چکیده می‌نماید. عنصری که ملک‌الشعرای دربار محمود غزنوی بود، امروزه شاعری است مهجورمانده و کم‌تر خوانده‌شده است، با اشعار استادانه‌ی اغلب مدحی و وصفی. شاعری که بر معاصران و آیندگان خود تأثیر گذاشته و زبانی روان و مستحکم در شعر خود به کار بسته است. بهترین وصف را در مقدمه درباره‌ی او می‌خوانیم: «شاعری است سیراب-شده از سرچشمه¬ی حکمت، و سخنوری است نزدیک به مشربِ مردمِ چن و چرایی». دبیرسیاقی برخی از اشعار مشهورتر و روان‌تر را در این چکیده برگزیده، توضیحات نوشته و اگر لازم بوده بر شعر مقدمه‌ای از تحقیقات خود یا کتاب دیگری آورده؛ نمونه‌ی آن شرحی است شیرین که نظامی عروضی سمرقندی در کتاب چهارمقاله بر یکی از اشعار عنصری آورده است. گرچه کتاب کم‌حجم است، اما مقدمه و انتخاب‌های به‌جای دبیرسیاقی به شناخت عنصری، در یک نشست کوتاه، کمک شایانی می‌کند.