داستان های این مجموعه در طی هفت سال 1922- 1915 نگاشته شده است و مبنای همۀ کتاب «داستان های کهن و نو» است. این کتاب خود بر پایهٔ حکایات کهن تری قرار دارد. از این رو به راستی می توان گفت «آکوتاگاوا» کسی است که ذخائر داستان های کهن و نو را کشف کرد چون پیش از او این داستان ها همه فراموش شده و از یاد رفته بود. سبک نوشتن «آکوتاگاوا» سبک دقیقی است. کلمات آن در هر جمله و در هر سطر چندین بار نوشته شده و پرداخت یافته و به درجه کمال رسیده است.