کتاب حاضر دربردارنده ی خاطراتی از رفتار و ویژگی های دوران جوانی شهید "علی صیادشیرازی" از سال های 1342 تا 1356 است که از زبان سرهنگ "هیبت الله اسدی" بیان شده است. در بخشی از خاطرات او می خوانیم: "هیچ گاه از روانه کردن آتشبار خسته نمی شد و عاشق دیده بانی بود، روزهایی که برای نقشه برداری به صحرا می رفتیم، روز شادی او بود. دقت وی در برداشت های نقشه برداری زبانزد بود. همه دوست داشتند در گروهی که او کار می کند، باشند ... رفتن به صحرا را به کار در محوطه ی دانشکده ی توپخانه، و کار در محوطه را به ماندن در کلاس درس ترجیح می داد و ...".