نزار قبانی شاعری است که با شعرهای عاشقانه اش مشهور است؛ زن و عشق موضوع اصلی شعر قبانی اند. شعرهایش را خوانندگانی مانند ام کلثوم، عبدالحکیم حافظ و نجات الصغیره (مصر) فیروز و ماجده رومی(لبنان) کاظم الساهر(عراق) خوانده اند. او در دنیای عرب از شهرتی بی همتا برخوردار است. شعر او به اکثر زبان های دنیا ترجمه شده است و خوانندگانی بی شمار دارد.
نزار قبانی سرودن شعر را از شانزده سالگی آغاز کرد. در 1944 از دانشکده ی حقوق در دمشق فارغ التحصیل و در وزارت خارجه ی سوریه به کار مشغول شد؛ در شهرهای: قاهره، لندن، بیروت، مادرید خدمت کرد و پس از وحدت مصر و سوریه سفیر این جمهوری متحده در چین شد. در 1966 کار دیپلماسی را رها کرد و فقط به شعر پرداخت.با شکست و عقب نشینی 1967 اعراب در مساله ی فلسطین، از شعر عاشقانه (1938)مرگ پسر نوجوانش به بیماری قلبی، کشته شدن همسرش بلقیس الراوی در بمب گذاری سفارت عراق (1981 در بیروت) بر شعرش اثر گذاشت.