امروزه با توجه به گسترش روزافزون رسانه های دیداری و شنیداری، "ترانه" نه در ایران که در دنیا، به یکی از پرمخاطب ترین گونه های هنری تبدیل شده است. با این حال هنوز به مسائل بنیادین زیبایی شناسی و آفرینش گری ترانه در ایران به طور منسجم و آکادمیک پرداخته نشده است. آن چه به صورت مکتوب به ما رسیده اظهارنظرها و بیان مسائل تاریخی ترانه از منظر شخصی بوده است. با این که درباره ی ترانه کم تر تعریف مشترکی عرضه شده که مورد توافق همگان باشد، هیچ کس برای مثال شعر سپید یا قطعه ی ادبی را به عنوان ترانه نخوانده است. این بدین معناست که قاطبه ی جامعه ی هنری با توجه به سبقه ی تاریخی و فرهنگی تعریف نسبی و متفق القولی از ترانه دارند. این کتاب تلاشی است برای یافتن بنیان های علمی و نظری این تعریف. موضوعاتی که نویسنده به آن ها پرداخته بدین شرح است. جستاری در تعریف ترانه، دوره شناسی ترانه سرایی در ایران، قافیه در ترانه، وزن در ترانه، بدیع در ترانه، و سبک شناسی ترانه.