به او پیشنهاد فرماندهی گردان ۲۵۰ نفری را دادم و گفتم:《اکبرجان، همه چیز کاملا آماده است، بیا فرماندهی گردان را به عهده بگیر.》اما قبول نکرد و گفت:《اگر اجازه بدهید با دکتر چمران باشم.》
اکبر واقعا عاشق دکتر بود و او را از جان و دل دوست داشت، گویی در دکتر ذوب شده بود.